با احتیـــــاط بخـــوانید ... . . سطح شعـــر لغزنده ست بسکه شاعر سطر به سطر بارید و نوشت

عبور باید کرد و هم نوردِ افق های دور باید شد و گاه، در رگِ یک حرف، خیمه باید زد...

سیگار بی جان ترین عصیانگریست که مرا به عصیان وامیدارد او به نابودی تن

نشسته است، من به نابودیِ " من " ...

و هر دو به " نابودیِ " هم ..

دلتنگـی، پیچیــده نیســتــــــ

یکــــ دل.. یکـــــ آسمان.. یــکـــــ بغــض ... و آرزوهــای تـَـرکـــــ خـورده !

به همین ســادگـی ... !!!

تمام خود را در تو جا گذاشته ام حالا تو هم "تو"یی هم "من" و من خالی از "من"

من تو را از چنـــگ هیــچ عابری یا از خیــــال شاعری ندزدیـــدم که تاوان آن ایــــن همــــه تنهـــــــــــایی باشد

چیست این آرزوی سردرگم که به پای خیالم میبندم ؟

این روزها مرا تاب نمی آورند، من این روزهای بی حوصله را ...

سکوت ، شهر را فــــــــــــــرا میگیرد دلهـــــــــــــــــــره مرا... وقتی که نوای رفتن ساز میکنی

دِل گیجـــه گـِــرفتــه امــ ؛

در صِفــــر مُطلـــق ذوب میشــومــ وقتـــی ...

بـــِه کفــش هـــایـتــ کِنـــار کفـش هـــایـش فِکــر میکُنــمــ

دکتر نیـــستم اما بـــرایتان 10 دقیقه راه رفتن روی جدول های کنارِ خیابان را تجویز می کنم

تا بـــــدانید تعادل چیزِ مهمی ست اما دیـــــــوانه بودن قـــشنگ تر است!!!